Phnom Penh

Hoi allemaal,

Inmiddels is er erg veel veranderd. Alweer 3 weken geleden kreeg Lon de mail waar we al een tijd op aan het wachten waren. Lon werd thuis verwacht door defensie. Achteraf bleek er minder haast achter de terugkomst te zitten dan we toen dachten. En is het nog steeds onduidelijk maar we hebben wel wat nieuwe beslissingen genomen. We hebben ter plekke besloten onze route aan te passen en zijn van Kampot in het zuiden van Cambodia naar Phnom Penh, de hoofdstad, gegaan. Daar zijn we nog een week samen gebleven en daar ben ik nu nog steeds.

Ongeveer andere halve week geleden zijn we opgesplitst, Lon is doorgegaan naar Battambang, Siem Reap en natuurlijk Ankor Wat. En inmiddels is ze weer in NL aangekomen.
 Ik ben in Phnom Penh gebleven voor vrijwilligerswerk. Ik woon nu bij studenten en geef "Engels les" aan vier jongens tussen 20 en 25 jaar en aan de 13 jarige zoon van de man die hier werkt voor de NGO. Het klaslokaal is ook de slaapkamer van de studenten en de plek waar tv gekeken wordt. De Engels les is tot nu toe een hele uitdaging zeker omdat Engels niet mijn sterkste punt is. Maar gelukkig is het Engels van de studenten nog wel slechter dan het mijne :p. Alleen van sommige is het Engels dan weer zo slecht dat überhaupt communicatie heel lastig is. Het niveau varieert heel erg wat lesgeven nog lastiger maakt. Dus lesgeven gaat niet altijd even goed maar als het goed gaat vind ik het wel leuk om te doen.

Ik vind het vooral leuk om hier te wonen en om te zien hoe ze leven. De cultuur is hier echt heel anders dan bij ons. Zeker omdat het alleen inheemse jongens zijn uit het noordoosten van Cambodia. Zij hebben nog uitgesprokenere cultuur en tradities, waar ook best wat regels bij komen kijken, zoals natuurlijk geen seks voor het huwelijk, maar ook dat je als man je schoonzus niet mag aanraken en dat er op de plek waar een kind geboren wordt een rund geslacht moet worden. Wat nog best lastig kan zijn want het ziekenhuis is ver weg dus het zou best kunnen dat je dan 30 km van je dorp ergens langs de weg een rund moet gaan slachten, gelukkig kunnen ze er zelf ook wel een beetje de humor van inzien.

Mijn eerste week hier wonen was ik helaas ziek en heb ik niet heel veel kunnen doen behalve slechte films en muziek video’s kijken. Ik ben wel met de studenten naar de nightmarket geweest. Wat gewoon een voornamelijk kleding markt is aan het begin van de avond. Het was zaterdag dus mega druk en met de warmte die er hier ’s avonds ook is (het is nu 11 uur ’s avonds en nog steeds 30 graden) was het niet mijn favoriete uitje. Mijn uitje met een van de studenten naar Dreamland vond ik een stuk leuker.

Dreamland is een soort attractiepark waar iedereen hier helemaal enthousiast over is, maar het stelt in vergelijking met onze attractieparken echt helemaal niets voor. Zeker omdat de meeste Cambodjanen er alleen heen gaan om rond te lopen want om in de attracties te gaan moet je extra betalen wat te duur is voor de meeste mensen. Om het park binnen te gaan betaal je als Cambodjaan slechts een halve Amerikaanse dollar. Als buitenlander moet je bij entree 8 dollar betalen, dan kun wel je een beperkt aantal attracties in. Als je in meer attracties wilt moet je nog meer betalen. Het verschil in prijs voor buitenlanders voelt toch niet altijd even vriendelijk als de Cambodjanen zelf allemaal beweren dat ze zijn. Maar het doolhof en het reuzenrad waren stiekem toch wel erg vermakelijk en het was ook leuk om te zien waar de mensen hier heen gaan voor hun plezier. Want veel doen ze hier niet voor hun plezier.

Als ik aan de studenten vraag wat ze doen voor hun lol is het eigenlijk altijd rondlopen; op een markt, in een park, bij een tempel of dus in Dreamland. Zolang het maar geen geld kost. Tv kijken, facebooken (op de super retro computer) en slapen zijn ook activiteiten die erg populair zijn.
Een gemiddelde dag voor de studenten hier bestaat uit 3 uur les (meestal van 7 tot 10 ‘s morgens) en daarna eigenlijk alleen maar slapen, tv kijken en heel af en toe met vrienden afspreken. Zelfstudie doen ze hier bijna niet aan. En een bijbaantje schijnt hier zo goed als onmogelijk te zijn om te vinden. Het leven als student hier is eigenlijk veel relaxeder dan ik had verwacht maar eigenlijk ook heel saai (als je het ten minste aan mij vraagt).


Daarnaast ben ik op een Cambodjaanse bruiloft geweest. Voor een bruiloft hier probeert men vooral om zoveel mogelijk mensen uit te nodigen (en dus kon ik makkelijk mee). Iedereen trekt zijn mooiste kleding aan. Wat voor de vrouwen veel bling bling en heel veel makeup betekent. Er wordt met zijn alle gegeten in een tent. Alles is in pastel kleuren; de tent, alle decoraties en de "zijde" bekleding, in mijn geval was alles roze. Alles was erg vies, denk aan super veel vliegen op tafel, veel vlekken en brandgaatjes in het tafelkleed en in de bekleding die over de plastic stoelen wordt gedaan. Tijdens het eten staat er keiharde muziek aan, maar dan ook echt keihard, praten is echt zo goed als niet mogelijk en daarom wordt er maar veel bier gedronken. Hier wordt tijdens het eten door de hele tijd geproost en moet je dus ook steeds blijven drinken. Maar er wordt veel ijs in het bier gedronken wat erg snel smelt met de hitte dus snel dronken word je gelukkig (?) niet.



Nu Lon weg is kan ik helaas geen foto’s meer plaatsen maar misschien dat ik af en toe als ik zin heb nog een stukje (of stuk want deze is ook verassend lang geworden) schrijf. Als ik thuis ben zal ik zeker nog wat foto’s plaatsen, hier op de blog of op facebook :) 


Groetjes vanuit Phnom Penh,

Annemiek